System CWDM

Technologia CWDM polega na wykorzystaniu multipleksera w celu połączenia sygnałów optycznych transmitowanych różnymi włóknami w pojedyncze włókno. Na końcu toru światłowodowego umieszczany jest demultiplekser, który ponownie rozdziela sygnały transmitowane na różnej długości fali na oddzielne włókna. Każdy sygnał zostaje odebrany przez oddzielny detektor.

Systemy CWDM są definiowane poprzez normy telekomunikacyjne ITU-T G.694.2 oraz ITU-T G.695. Charakteryzują się 20 nm odstępem międzykanałowym, co pozwala na transmisje maksymalnie 18 kanałów w całym paśmie (od 1271 nm do 1611 nm).